فصل اول از چهل حدیث قرآنی

فصل اول : اهمیت و جایگاه قرآن

حدیث اول : هدایت و قرآن

قال رسول الله علیه السلام:

انى ترکت فیکم امرین لن تضلوا ما ان تمسکتم بهما: کتاب الله و اهل بیتى

پیامبر اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:

من دو چیز در میان شما باقى گذاشتم ، تا وقتى که به آن دو چنگ زنید هرگز گمراه نخواهید شد: یکى قرآن ، دیگرى

خاندانم.

حدیث دوم : برترى قرآن

قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

فضل القرآن على سائر الکلام کفضل الله على خلقه.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود:

برترى قرآن بر سایر سخنها همانند برترى خدا بر مخلوقات اوست .

.

.

.

حدیث سوم : احترام قرآن

قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

القرآن افضل شى ء دون الله ، فمن وقر القرآن فقد وقر الله و من لم یوقر القرآن فقد استخف بحرمۀ الله ، حرمۀ القرآن على

الله کحرمۀ الوالد على ولده .

رسول اکرم صلى الله علیه و آله فرمود:

قرآن جز خدا بهترین و برترین چیزهاست ، کسى که احترام قرآن را نگهدارد به خدا احترام کرده است ، و کسى که حرمت

قرآن را نگه ندارد نسبت به خدا بى احترامى کرده است ، احترام به قرآن در پیشگاه الهى همانند احترام پدر بر فرزند است.

حدیث چهارم : رمز جاودانگى قرآن

عن الرضا عن ابیه علیهما السلام ان رجلا ساءل ابا عبدالله علیه السلام ما بال القرآن لایزداد عند النشر و الدراسۀ الا

غضاضۀ ؟

فقال : لاءن الله تبارک و تعالى لم یجعله لزمان دون زمان ولا لناس دون ناس ، فهو فى کل زمان جدید، و عند کل قوم

غض الى یوم القیامۀ .

امام هشتم علیه السلام از امام کاظم علیه السلام نقل مى کند که فرمود: مردى از امام صادق علیه السلام پرسید چگونه

است که قرآن هر چه خوانده و منتشر مى شود جز بر تازگى و طراوتش افزوده نمى شود؟

امام صادق علیه السلام فرمود: زیرا خداوند آنرا براى زمان و مردم خاصى قرار نداده است ، بنابراین در هر عصرى نو،

پیش هر ملتى تا روز قیامت تازه و شاداب است.

حدیث پنجم : رهبرى قرآن

قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

علیکم بالقرآن فاتخذوه اماما و قاتدا، فانه کلام رب العالمین الذى هو منه و الیه یعود، فآمنوا بمتشابهه و اعتبروا بامثاله

پیامبر گرامى اسلام صلى الله علیه و آله فرمود:

بر شما باد قرآن ، پس آنرا رهبر و پیشواى خود قرار دهید، زیرا آن ، سخن پروردگار جهانیان است . از طرف اوست و به

سوى او بر مى گردد، بنابراین به متشابهات آنها هم ایمان آورید و از ضرب المثلهاى آن پند گیرید.

حدیث ششم : محتواى قرآن

قال على علیه السلام:

فى القرآن نباء ما قبلکم ، و خبر ما بعد کم ، و حکم ما بینکم .

امام على علیه السلام فرمود:

تاریخ گذشتگان و آیندگان و برنامه زندگى شما در قرآن است.

حدیث هفتم : شفاى قرآن

قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

علیکم بالقرآن فانه الشفاء النافع ، و الدواء المبارک و عصمۀ لمن تمسک به ، و نجاة لمن تبعه .

پیامبر بزرگوار صلى الله علیه و آله فرمود:

بر شما باد به قرآن ، چون قرآن ، شفاى سودمند، و داروى پربرکت است و نگهبان کسى است که به آن چنگ مى زند، و

نجاتبخش کسى است که از آن پیروى کند.

حدیث هشتم : نور قرآن

قال الحسن بن على علیه السلام:

ان هذا القرآن فیه مصابیح النور و شفاء للصدور.

امام حسن مجتبى علیه السلام فرمود :

در این قرآن چراغهاى روشن (هدایت ) و داروى شفابخش دلهاست.

حدیث نهم : میزان بودن قرآن

قال رسول الله صلى الله علیه و آله:

ایها الناس ما جاءکم عنى یوافق کتاب الله فانا قلته و ما جاءکم بخلاف القرآن فلم اقله.

رسول خدا صلى الله علیه و آله فرمود :

اى مردم آنچه از من براى شما نقل مى شود چنانچه هماهنگ با قرآن بود بدانید گفتار من است و اگر مخالف با محتواى

قرآن گفته من نیست.